ARAP KARDEŞLİĞİ, Abdullah Çağrı ELGÜN

ARAP KARDEŞLİĞİ

Abdullah Çağrı ELGÜN

Malum sözler; fakat bütün dayanaklardan yoksun Ahmak sözleri... Şöyleki:

Avrupa bir Hıristiyan ülkesi...

Bir kısmı ne dindaşımız ne de ırkî kardeşimiz.

Almanya veya Fransa'dan neseplerine veya dinlerine uygun hareket etmeleri çok çok normaldir.

Biz bunlara gönül koyamayız Tavrımızı, yaptırımlarımızı koyarız...

Suidiler ise kandırılmış, akılsız kardeşlerimizdir.

Hem din kardeşlerimiz hem de zamanında bir şehrimiz olan kız alıp kız verdiğimiz akrabalarımız...

Suidilerin Arap olmasının yanında taa Sümerlerden bu yana dil, kültür ırk olarak akrabalığımız da var!...

Benim dilim Türkçe; fakat bu dilin %60'ında bilerek veya bilmeyerek Arapça konuşuyoruz... 

Bizim kendi dilimizde Türkçe kelime sayısı nerede ise %19....

Suidiler beni önemsemeli... Sevdiklerime, büyüklerime, lider bildiklerime, atalarımıza, Atatürk'e saygı duymalılar. Bunu es geçen, her kim olursa olsun hiçbir saygıyı ve kibarlığı hak edemez!..

Her ülkenin hukuku varsa da Türkiye'nin yok mu?...

Arap ülkeleriyle Türkiye'nin arası ne zaman İYİ olmuş ki şimdi DÜŞMAN olsunlar?..

Onlar Türk'e “Edrak ı Bî İdrak”(Akılsız Türk), “Mevâli”(Köle) gözüyle bakarlar...

Bu (1.400) yıldır böyle devam ediyor...

Arap kültüründe:

Savaş Esirleri

Çariyeler

Köleler ile Cinsel Birleşmede Nikâh Aranmaz!.. Bu nedir?

Arap Narsizmidir!

Arap Egosudur!..

"Emperyalistlere alet olmak?" Bu kadar basit mi?

Akıl tutulması bir söz konusu!..

Herkesin Aklı, İzanı, Gördüğü Var!...

Sen misafirine saygı duyma, sonra saygı bekle!.. Abes ile İştigaldir!..

Niçin hep biz, Filistinlileri koruyoruz? Şimdi ise sayısız Filistinliye Türk Pasaportu verilerek Türkiye'ye getiriliyor...

Bir Tane Arap Zengini,

Arap Devleti Çıkıp da Filistin'e Şu Kadar Dolar Yardım Ettim, Israil'i Türkiye''den Daha Fazla Kınıyoruz, Demiyor, Diyemiyor!..

Filistin veya Arap Devletlerinden hangisi Kıbrıs'ın bağımsızlığını tanıdı?

Biz Kardeş Değil Miyiz?..

Azerbaycan'ın Ermenistan'a girişini alkışlayıp destek verdiler mi?..

Biz Kardeş Değil Miyiz?..

Ne Oldu Bizim Kardeşliğimize?..

Kimse İşkembeden Atmasın!..

Objektif Bir Bakışla Arap, Filistin Bizim Kardeşimizdir!

Atatürk Düşmanlığı

Yapamazlar!..

Değer Verdiklerime Saygısızlığı Asla Affetmem!

Mehmet Âkif ERSOY 'un Dediği Gibi: 

"Kanayan Bir Yara Gördüm Mü Yanar Ta Ciğerim,

Onu Dindirmek İçin Kamçı Yerim, Çifte Yerim,

Adam, Aldırma Da Geç Git Diyemem, Aldırırım.

 Çiğnerim, Çiğnerim, Hak'kı Tutar Kaldırırım"

İktidarda her vakit değişkendir. Erdoğan da gidecektir. Bir başka gelecek olan da; fakat kardeşliğimizin baki kalmasını istiyorsanız Benim Değer Verdiklerime Değer Vereceksiniz...

Karşılıksız sevgi platonik aşktır.

Ondan bir şey bekleyemezsiniz.

Aklı evvellere selâm olsun!..

Suudi Kıralı öldüğünde üç gün yas ilan edilmişti; çünkü Sudilerin milletimiz nezdinde değerleri vardır! Biz Arap'ı kardeş biliriz. “Kavm i Necip” diyoruz…

Suudi Kralı, Türkiye ziyaretinde,100 milyon Türk'ün değer verdiği büyüğü, lideri, Cumhuriyet'in kurucu lideri Atatürk'ün kabrini "Anıtkabir' ziyaretini reddediyor...

Niçin?..

Böyle bir densizi ben onu ülkeme dahi almam!..

Aslında oraya hiç gidilmemeliydi!...

Maç neden bir Arap ülkesinde oynanıyor?

Bu çok manidar, çok düşündürücü!..

Türk milleti nasıl Araplaştırılıyor?

Osmanlı dört yüz (400) yıl Arap halklarını yönetti; ama tek bir Arap’ı Türkleştirmedi!.. Yunan, Rum, Ermeni Türk olmadı; fakat Türkler Arap Dilini öğrendi. Arapçayı hatmetti... ArapKültürünü öğrendi. Halbuki: 

Arapça Kuran Dli değildi!.. Kuran Arapça idi. Arapça yazan her gazete parçası, her söz "Kuran Dilidir!" denilerek kutsal kabul edildi. Ayaklar altından kaldırılıp baş köşeye konuldu. Uzun yıllar; medrese, okul görmeyerek Türk Halkı cahil bırakılmış, Devlette ve Sarayda makam ve mevkilerden uzak tutulmuştur. Kendi Devleti içerisinde ikinci hatta üçüncü sınıf bir halk muamelesini tabi olmuştur. Bu durum yaklaşık 400 yıl sürmüştür. 

III. Selim, II. Mahmut ile başlayan yeni okulların açılması yenileşme hareketiyle Jön Türkler, İttihat ve Terakki'nin yetişmesiyle Halk kendine gelmiş. Atatürk ve Arkadaşlarıyla da Türk olduğunu anlayabilmiştir...

Atatürk: "Büyük Türk Milleti!" diye seslendiğinde halk birden bire şaşırmış ve Türklük grur ve şuuruyla: "Ne mutlu Türküm diyene!.." Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!.." diyen büyük liderinin peşinden yürümüştür.

İşte ta o günlerden beri, hiç bir milleti Türkleştirmek gibi bir gayreti olmayan Türk, kendisi gibi düşünmeyen Arap Mollaların sizi Müslümanlaştıracağız diye Çinlilerin bugün Sincan Uygur Bölgesinde yaptığı asimileştirme, taktiğini daha o günlerde Türk şehirlerine uygulamışlardır... Türk Soyunu Yok etme, (Soy Koırım) uyguladıklarını ortadan kaldırma, bütün mal varlıkları: altınn, gümüş ve zenginliklerine el koymuşlar. Binlerce kitapların bulunduğu Kütüphanelerini yakarak, hafızalarını silmişlerdir.  650'li yıllardan tutun bugüne kadar, özellikle de Türkler'e çok büyük kıyım yaptılar. Buna Soy Kıyımı demek daha doğru olur...

Emevilerle (Muhacirler), Medineliler (Ensar) arasında geçen "Harre Savaşı” nı duyanınız vardır (683): Bunlarda ne Müslümanlık ne de Allah korkusu yoktur! Olsa kendi kardeşleri büyük bir çoğu Sahabe olan ve Peygamber dahil İlk Halifelerin hanımları, kısları oğullarının bulundu bu şehre, bu kadar acımasız davranabilirler miydi?... "Cebel, Sıttın", özellikle de "Harre Savaşı" bu söylediklerimizin en büyük ispatıdır. "Makam, Mevki, Para" o dönem Müslüman kılıklı, Müslümanlığın zerresini anlamamış, Müslüman geçinenlerin tapındıkları, iman ettikleri meta olmuştur!..

Ensar dediğimiz Medinelilerle, Muhacir dediğimiz Mekkeliler yani her iki taraf da Sahabi eşleri, çocukları, torunları binlercesini öldürmekle malını mülkünü yağmalayıp taş üstünde bırakmadılar. Sonra, üç gün (3) boyunca, bu Mübarek dediğimiz Hz. Peygamber, Halife Ebubekir, Ömer, Osman, Ali’nin kimi Sahabilerin de eşleri, kızları, torunları, din kardeşlerine, kadın ve kızlarının üç gün boyunca, ırzlarına geçip, tecavüz edip sahabi ve peygamber mezarlarının üzerinde boğazladılar…”

“Bundan sonra Yezit’in kulu ve kölesiyim.” dedirterek diz çöktürüp, yemin ettirdiler… Ölümü göze alıp bunu demeyip de:

“Allah’ın kulu, Muhammed’in Ümmetiyim!” diyenlerin hepsini katlettiler!..

Üç gün boyunca Mekkeliler (Muhacirler), Medineli (Ensarlar) Müslüman can kardeşlerinin, kız ve kadınlarına, üç gün boyunca tecavüz ettiler. Evlerini, malların yağmaladılar, yaktılar yıktılar… Gayrimeşru doğan çocuklarına da: “Evlâd’ül Harre” isimi koydular…

Türkler'in ise önce Alfabelerini değiştirip Arap Alfabesi dayattılar.

Sonra Arap Dilini, Arap Kültürünü İslâm diye dayattılar...  

Sonra Müslüman msınız, değil misiniz diye her eve, ailelerimizin içinde beslemek zorunda bırakıldığımız bir Arap Erkeği gönderdiler. (Bugünkü Çin'de Uygur Türkleri’ne uygulanan zorbalığın, aynısını Araplar, Türk Halkına uyguladılar.)

Türk milleti (1.400) yıllık Arap hikâyeleri, masallarıyla ve efsaneleriyle büyüyor, uyuyor ve hâlâ uyutuluyor... Arap Dili Kuran dilidir diyorlar. Arapça Kuran Dili değildir!... Kuran Arapçadır.  Arapça yazan herşey de kutsal değildir!..  Türkiye Cumhuriyeti'nin Dili Türkçedir. Türkçe konuşan ve Türkkiye Cumhuriyetini kuran Halka da Türk Milleti denir. Batı dilleri: İngilizce, Almanca, Fransızca...vb. dahil her dil Türk Milleti için yabancı dildir. Arapça da öyledir!..

Halbuki Sadece Peygamber Döneminde yaşamış Sahabe hayat ve davranışlarına bakmak bu Arapların, Sahabeler’in, Kabeyi, Mekke, Medine'yi nasıl Mancınıklarla Taşa Tutup, yakıp yıktıkları, Sahabi Mezarlarını nasıl yerle bir edip, yıktıklarını; birbirlerini nasıl boğazladıklarını, en vahşi şekilde: Halifeleri Ebubekir, Ömer, Osman, Ali'nin nasıl öldürüldüğünü, görecektir…  

“Cemel Vakası”, “Sıffın Savaşı”, hele de “Harre Savaşı”; Bütün bunlar Araplar'ın nasıl bir millet olduğunu, keşfetmek için yeter ve artar bile...

Atatürk Döneminden sonra, bugün Türkler, benliğini kaybederek tekrar Mevalî yapılmak, Araplaştırılmak isteniyor...

Bugün Türkiye halkına baktığınızda Araplara karşı sunî bir hayranlık değil, hatta hiç sevmediği görüntüsü ile karşılaşılır...Oysa gerçek hayat ve evlerinde, bunun tamamen tersini görüyoruz. Yani Türkler, Araplara karşı, müthiş bir sevgi ve hayranlık besleyip, saygı duyuyorlar...

Türkler’de:

Arap Alfabesi kutsal alfabe...

Arapça, Allah kelâmı...

Arapça yazılı bir kağıt parçasında her ne yazarsa yazsın, "Bu bir küfür dahi olsa" yerde ise alınır, en üst köşelere konur, asılır...Orada ne yazdığının hiç bir önemi yoktur!...

Türkler, Arap isimlerini kutsal adlar, olarak görüyorlar:

Abdullah, Ahmet, Mehmet, Muhammet, Mustafa; Hatice, Esma, Rukiye, Aişe. Fatima, ...vb.

Günde beş kere, Minarelerden Ezan okunur Arapça...

Selâ okuyor Arapça...

Kuran okuyor Arapça...

Türkçede iki kelimeden biri Arapça...

Konuştuğu dilde yedi (7) bine yakın kelime Arapça...

Arapça kelime kullanmadan on (10) tane cümle kuramaz.

Arapça kökenli isim oranı Türkçede yüzde 60,

Türkçe kökenli isim oranı sadece yüzde 19.

Selâm verir Arapça,

Selam alır Arapça.

Tanrıya ibadet eder Arapça.

Bütün ömür çalışır, emekli olur, para biriktirse, ömründe bir kere yurtdışına çıkma imkânı bulabilirse, ilk fırsatta:

 Araplara Umreye, Hacca gider. Çoğu kez de kredi çeker, borçla gider...

 kutsal diye (Zemzem) bidon bidon doldurur getirir.

Araplarla Kurbanlar keser,

Her yıl milyonlarca parayı Araplara yedirir.

Arap ülkesinde harcar.

Üç-dört ayını Arap şehirlerinde geçirir. Arap’a kazandırır...

Orucunu hurmayla açar.

Neden incir, dut veya zeytin ile açmaz meselâ?..

İşe başlar Bismillah...

İşini bitirir çok şükür...

Dilediği işler, olur İnşallah ...

Beğenir Maşallah ...

Şaşırır: Allahü Ekber!.. Der.

"Tanrı" dersin kızar, sinirlenir, ille de "Allah" diyeceksin der.

Tutturur, Arapça

Çocuğu doğar, kulağına Ezan okur, Arapça...

Pipisini keser Sünnet Arap adeti.

Yemeği sıyırır, Sünnet Arap adeti.,

Yerde yemek yer Sünnet Arap adeti.

Sarık sarar Sünnet Arap adeti.

Sakal bırakır Sünnet Arap adeti.

Dişleri Misvaklar (fırçalar)Sünnet Arap adeti.

Cenaze namazı kılınır Arap adeti...

Ölüye Dua okur Arap adeti...

Mezar taşına yazı yazdırır o da Arapça...

Sonra da der ki:

Biz Arap değiliz! Araplaşmadık!.. Müslüman olduk… der. Kendini kandırır...

Müslüman olmak demek, Arap olmak demek, değildir; biz Araplaştık...

"Din, körü körüne bağlanmak değildir! Din Allah''ın emirlerini anlamaktır!..”

Gerçekte İslâm Dinî konusunda, Türk halkın hiçbir fikri yoktur; çünkü okuma yazması yok!  Arapça da bilmez!..

Körü körüne, kulaktan dolma, yalan yanlış bilgilere sarılıp, inanır...

Dinin, Allah'ın dediği şeyi, bilinmeyen, anlamayan inanç; gizemlere, karışık kör emellere, bağlılıktan başka bir şey değildir.

Masum ve cahil insanları, yüzlerce Allah’a taptırmak veya Allah’ları muayyen gruplarda toplamak ve en nihayet bir Allah kabul ettirmek, siyasetin doğurduğu neticelerdir...

Türk milletini Allah için, Peygamber için topraklarını, menfaatlerini, benliğini unutturacak, Allah'la mütevekkil kılacak derin bir gaflet ve yorgunluk beşiğinde uyuttular...

Türkler, Arapların dinini kabul etmeden evvel büyük bir milletti...Sonra

Dilini kaybetti.

Alfabesini kaybetti.

Örfünü, adetini kaybetti!..

Arap dinini kabul ettikten sonra, Türk milletinin millî rabıtaları gevşedi...

Millî hisleri ve heyecanı uyuştu. Türkistan: Vilad, Curcan, Talgan, Faryap, Horasan, Buhara, Taşkent, Maveraünnehir, Semerkant'ta Ebu Muhammed Haccâc bin Yûsuf bin el Hakem es-Sekafî (Zalim Haccac 661-714), “Muttasım Billah (Alah’a olan yeminini yerine getirmek için; öldürdüğü Türk insanlarının kanıyla, değirmen döndürüp, hamur yapıp, pişirip yiyen vahşi)”, "Kuteybe bin Müslim el Bahili (669-715) Horasan Valisi", “I. Yezit (680-683), “Kan dökücü Saffeh (750-754) ismindeki Emevi Arap Halifeleri ve Abbasi Arap Halifeleri, Türkler'e öyle katliamlar, akıllara durgunluk veren işkenceler, hatta Türkler'e "Soykırım" yaptılar! “Taberi Tarihi, Türk Tarihçisi Cüveyni” bu olayları tarihinde çok güzel anlatmıştır.

700'lü yıllarda Türkler, Arapların, çok büyük işkenceleri ve katliamları, ile karşılaştılar. Direndiler; fakat çok dağınıktılar. Türk Arap Savaşları yarım asır, yüz elli (150) yıldan fazla sürdü!..

Türkler Arap dilini nasıl öğrendi?..

Araplar, Türkçe ve Türkçe konuşmayı yasakladılar...Arapça dayattılar.

Ne zamana kadar?

Cengiz Han’ın torunu Türk Hülagü Han, çıkıp, Halife Muttasım Billah ve oğullarının hepsini, atının ayakları altında çiğneyip öldürünceye kadar!..

Hülagü, Türkçeyi serbest bıraktı.

Türkçe konuşmamakta direnenleri de cezalandırdı, hatta öldürdü.

Sahabilerin Kabirlerini onardı...

İslâm'ın ulularına saygı gösterdi. Türk'ü tekrar baş yaptı...

TÜRKİSTAN:

Vilad, Curcan, Talgan, Faryap, Toharistan, Harezm, Maveraünnehir, Buhara, Taşken, Andijan, Horasan, Semerkant'taki Katliamlarda:

Türk kadın ve kızları Cariye oldu, Savaş esiri ve köleler olarak yurtlarından alınıp götürüldüler...

Erkekleri boyunlarından kızgın demirle damgalandılar...

Araplar birçok ülkenin neredeyse tamamını fethedip Bizans'ı geçip İspanya'ya kadar indiler...

Türkler İslâmiyet’le tanışıp kimi yerde zorla, kimi yerde de kendiliğinden İslâm’ı kabul ettiler.

İslâm'ın kılıçtarlığını Türkler üstlendi. Sonra Türkçe unutulup Arapça, rağbet buldu ...

Türk milleti, bir kelimesinin dahi manasını bilmediği halde, Kuran’ı ezberlemekten beyni sulanmış Hafızlara döndüler...